O SAMAÍN

   A ANTIGA FESTIVIDADE CÉLTICA DO SAMAÍN FOI HABITUALMENTE DESCRITA COMO UNHA COMUÑÓN COS ESPÍRITOS DOS DEFUNTOS QUE NO 1º DE NOVEMBRO, TERÍAN AUTORIZACIÓN PARA CAMIÑAR ENTRE OS VIVOS. ABRÍANSE AS PORTAS ENTRE ESTE MUNDO E O MÁIS ALÓ, DÁNDOLLE Á XENTE A POSIBILIDADE DE REUNIRSE COS SEUS ANTEPASADOS MORTOS.

  

   A FESTA DO SAMAÍN, A MÁIS IMPORTANTE DO PERÍODO PRECRISTIÁN, MARCABA PARA OS CELTAS O COMEZO DUN NOVO ANO. NESA DATA PRENDÍANSE LUMES SAGRADOS FRETANDO PÓLAS DE SERBAL E TOXO E QUE DESPOIS ALIMENTARÍAN AS LAREIRAS DE TODAS AS CASAS.

   POLO SAMAÍN É COSTUME BALEIRAR NABOS DE GRANDE TAMAÑO OU CABAZAS PARA PORLLE DENTRO CANDEAS.

   VARIOS SÉCULOS DESPOIS., ESTA TRADICIÓN TEN CONTINUIDADE NAS FESTAS DE “HALLOWEEN”, PUIDENDO SER EXPORTADO AOS ESTADOS UNIDOS POLOS IRLANDESES DO SÉCULO XIX.